Als u dit leest, is het nieuwe ontslagrecht reeds in werking getreden (1 juli jl.).

Nieuwe wetten horen nieuwe duidelijkheid te scheppen. Maar vaak moet ik mijn klanten uitleggen waarom een rechtsstrijd niet gewoon opgelost kan worden door de wet er op na te slaan. Helaas roept bestudering van de wet vaak alleen maar nieuwe vragen op. Niet alleen loopt een wet altijd achter de feiten aan, dat blijkt ook in het arbeidsrecht het geval, maar vaak ook werkt de wetgever met zogenaamde “open normen”. Ontwikkelingen in het arbeidsrecht zijn bijvoorbeeld het stakingsrecht, opgekomen tijdens de industrialisatie (de IJzeren Eeuw), part time/flexwerk en de daarmee samenhangende nieuwe verdeling tussen zorg-privé en werk en meer recent het onderscheid werknemer/zzp’ers. Bij ”open normen” moet u bijvoorbeeld denken aan de regel:  “De werkgever en de werknemer zijn verplicht zich als een goed werkgever en een goed werknemer te gedragen. “ (art. 7:611 Burgerlijk Wetboek). Van zo’n regel wordt je niet veel wijzer. De rechter moet dit soort normen van geval tot geval nader “invullen”.

In onze compromissenpolitiek lukt het niet, zeker niet in een sociaaleconomische wetgeving waarbij er sprake is van een “zwakkere” en “sterkere partij”,  om scherpe keuzes te maken. Zwart wit gesteld, is kiezen voor de huurder en werknemer “links” en kiezen voor de verhuurder en werkgever “rechts”. Bij geen duidelijke keuze moet de rechter het maar uitzoeken. En ook na 1 juli zal de rechter weer veel moeten uitzoeken. De scheppers van de strip “Fokke en Sukke” laten deze verre familieleden van Donald Duck dan ook in advocatentoga juichen bij de tekst “Yes, het nieuwe ontslagrecht is nóg ingewikkelder”, zij voorzien een “lawyers paradise”. Het ontslagrecht blijft een mijnenveld. Hoe weet de werkgever of hij de juiste “passende functie” heeft aangeboden voordat hij de ontslagroute kiest? Hoe weet de werknemer dat er inderdaad een bedrijfseconomische noodzaak bestaat die dwingt tot verlies van zijn arbeidsplaats. Gezien de grote belangen die hier spelen zal het vaak de rechter zijn die hier het laatste woord zal krijgen. Ik zal in ieder geval de ontwikkelingen na 1 juli op de voet volgen, opdat ik u in voorkomende gevallen veilig door dat mijnenveld kan loodsen.

Zie ook Ontslag in de polder (Deel 1)